ระบบที่จัดขึ้นอย่างเป็นทางการ เพื่อให้บริการสุขภาพและดูแลทางด้านสาธารณสุข ที่อยู่ในรูปแบบของการรักษาพยาบาล การส่งเสริมสุขภาพ การป้องกันโรค และการฟื้นฟูสภาพ
ระบบการดูแลสุขภาพ สามารถแบ่งย่อยได้เป็น 3 ระดับ คือ

1. การดูแลปฐมภูมิ (primary care) เป็นการดูแลสุขภาพที่สามารถใช้เทคโนโลยีทางการแพทย์ที่ไม่ซับซ้อนหรือไม่จำเป็นต้องใช้บุคลากรทางการแพทย์ที่มีความเชี่ยวชาญเฉพาะทาง เป็นการดูแลที่มีความใกล้ชิดกับประชาชนและชุมชนมากที่สุด จึงเน้นที่ความครอบคลุมของการดูแล มีการจัดบริการผสมผสานทั้งการรักษาพยาบาล ส่งเสริมสุขภาพ ป้องกันโรค และฟื้นฟูสภาพ
   
   สถานพยาบาลที่ให้การดูแลปฐมภูมิในพื้นที่ชนบทคือ โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล (รพ.สต.) ศูนย์สุขภาพชุมชน สำหรับในพื้นที่เขตเมือง เช่น ศูนย์บริการสาธารณสุขของกรุงเทพมหานคร
    
2. การดูแลทุติยภูมิ (secondary care) เป็นการดูแลสุขภาพที่ใช้เทคโนโลยีทางการแพทย์ในระดับที่สูงขึ้น เน้นการบริการรักษาพยาบาลโรคที่ยากหรือซับซ้อนมากขึ้น
   
   สถานพยาบาลที่ให้การดูแลทุติยภูมิ คือ โรงพยาบาลชุมชนในระดับอำเภอ โรงพยาบาลทั่วไปในระดับจังหวัด และสถานพยาบาลในสังกัดหน่วยงานอื่นๆ เช่น กระทรวงกลาโหม กระทรวงคมนาคม การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย การไฟฟ้านครหลวง กรุงเทพมหานคร สภากาชาด
    
3. การดูแลตติยภูมิ (tertiary care) เป็นการดูแลสุขภาพที่ใช้เทคโนโลยีทางการแพทย์ขั้นสูง โดยบุคลากรทางการแพทย์ที่เชี่ยวชาญสูงในสาขาเฉพาะทาง เน้นการบริการรักษาพยาบาลโรคที่ยากหรือมีความซับซ้อนมาก ซึ่งไม่สามารถดูแลรักษาในระดับทุติยภูมิได้
   
   สถานพยาบาลที่ให้การดูแลตติยภูมิ คือ โรงพยาบาลศูนย์ ศูนย์การแพทย์ สถาบันเฉพาะทางต่างๆ โรงพยาบาลสังกัดมหาวิทยาลัย

ปรับปรุงล่าสุด 05/11/2564